Γιατί δεν πιστεύουμε τον ΣΥΡΙΖΑ;

Μπροστά στην πιθανότητα άμεσων εκλογών και στη δημοσκοπική πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ που «θέτει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του πάνω από τις αγορές», πληθαίνουν οι πληροφορίες για τις συγκεκριμένες προτάσεις του κόμματος και τα σχόλια για τις αντικρουόμενες δηλώσεις των στελεχών του. Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει σε επίσημα κείμενα ότι θα προχωρήσει σε «κατάργηση των Μνημονίων, κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων και άμεση επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, ακύρωση των επαχθών όρων τους και διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους», ενώ ο αρχηγός του και πιθανός αυριανός πρωθυπουργός επαναλαμβάνει ότι «εμείς θα βαράμε το νταούλι/ζουρνά/λύρα και οι αγορές θα χορεύουνε» (29/11 και εντεύθεν…), ενώ ο γραμματέας της Κ.Ε. του κόμματος δηλώνει ότι «δεν αναγνωρίζει τη συμφωνία με τους δανειστές» (11/12), πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει κωλοτούμπα και θα αναγκαστεί να ακολουθήσει σχετικά «μνημονιακή» πολιτική. Αν μη τι άλλο, υπάρχουν προηγούμενα αντίστοιχα παραδείγματα!

Κι αν παραταθεί το πρόγραμμα;

Η παράταση του μνημονίου, σύμφωνα με όσα διαβάζουμε στις εφημερίδες:

• Διασφαλίζει τη φθηνή χρηματοδότηση των τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Βγαίνοντας η Ελλάδα από το μνημόνιο, οι τράπεζες θα οδηγηθούν σε άντληση ρευστότητας από τον μηχανισμό έκτακτης χρηματοδότησης (ELA), ο οποίος είναι αρκετά ακριβότερος. Αυτό θα έχει συνέπειες και στο κόστος του δανεισμού των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, που ήδη είναι περιορισμένος και ακριβός.
• Εξασφαλίζει ότι η δόση των 1,8 εκατ. ευρώ από τους εταίρους μας στην Ε.Ε. θα εκταμιευτεί και δεν θα χαθεί λόγω της αρνητικής αξιολόγησης.
• Διευκολύνει την ομαλή μετάβαση στην πιστωτική γραμμή με ενισχυμένους όρους (ECCL). Οι όροι αυτοί δεν έχουν προσδιοριστεί, εξ όσων γνωρίζω, αλλά σίγουρα θα περιλαμβάνουν κάποιου είδους επιτήρηση. 
• Επιτρέπει τη διατήρηση στην Ελλάδα του αποθεματικού των περίπου 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ, που δεν χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και για τη χρήση των οποίων έχουν εκφραστεί διάφορες προτάσεις. 
• Καθυστερεί την ένταξη της Ελλάδας στις χώρες που παρακολουθούνται για την υλοποίηση των στόχων του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, δηλαδή (την πορεία προς) δημόσιο χρέος που δεν θα υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ της χώρας και έλλειμμα όχι μεγαλύτερο του 3% του ΑΕΠ. Όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο, στο πλαίσιο του μνημονίου η Ελλάδα σήμερα έχει πιο ήπιους στόχους. 
• Απαιτεί την έγκριση των κοινοβουλίων των εταίρων μας.

Τι είπε ο νομπελίστας;

Πριν από λίγο καιρό, ο καθηγητής του πανεπιστημίου Columbia Edmund Phelps, τιμημένος το 2006 με Νόμπελ οικονομίας, επισκέφθηκε την Ελλάδα και μίλησε σε μια εκδήλωση, οργανωμένη από τον σύλλογο αποφοίτων του Harvard. Στην ίδια εκδήλωση, με αντικείμενο το «πώς ο δυναμισμός ενός έθνους μπορεί να οδηγήσει σε ευημερία, δημιουργία θέσεων εργασίας και ευδαιμονία», μίλησαν μεταξύ άλλων και οι υπουργοί της κυβέρνησης κ.κ. Χαρδούβελης και Δένδιας. Οι δύο υπουργοί αναφέρθηκαν στα πολλά και όμορφα που έχει καταφέρει η χώρα τα τελευταία χρόνια, χάρη στα οποία έχει περιέλθει σε αδιέξοδο στη σχέση της με τους δανειστές. Ανέλυσαν εκτενώς και υπερηφάνως τις σπουδαίες μεταρρυθμίσεις που έχει κάνει η Ελλάδα, που εξακολουθεί να συνταξιοδοτεί υγιείς 50άρηδες και να απαγορεύει την ίδρυση φαρμακείου αν ο επιχειρηματίας δεν είναι ο ίδιος φαρμακοποιός.

Τώρα ξύπνησε η τρόικα;

Στο παρά 5' της εξόδου από το μνημόνιο, έχουμε φτάσει να συζητάμε για πολλοστή φορά τα αυτονόητα.

Βεβαίως και πρέπει να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης, ειδικά μάλιστα για τους προνομιούχους ασφαλισμένους των πρώην ευγενών ταμείων και των ΔΕΚΟ. Το κατώτατο όριο των 62 ετών είναι απολύτως λογικό και θα έπρεπε να έχει θεσπιστεί εδώ και χρόνια σε μία χώρα που γερνάει και που φυλλορροεί παραγωγικές θέσεις εργασίας - το κόστος των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων ήταν ένας από τους παράγοντες που επιτάχυναν τη χρεοκοπία και αποτρέπουν την ανάκαμψη.

Για μείωση δαπανών έχετε ακούσει τίποτα;

Πριν από δύο εβδομάδες, με μία πραγματικά σημαντική απόφαση, το ΣτΕ α) δέχθηκε τη θέση των μελών, στελεχών και φίλων της Δράσης, ότι δεν μπορεί να φορολογείται περιουσία που δεν υπάρχει, καθώς οι τιμές των ακινήτων έχουν μειωθεί δραματικά στις περισσότερες περιοχές στα χρόνια της κρίσης, β) διαπίστωσε ότι η Διοίκηση παρανομεί, καθώς δεν έχει εφαρμόσει τον νόμο που προβλέπει αναπροσαρμογή των αντικειμενικών ανά διετία, και γ) τη διέταξε να ορίσει νέες τιμές εντός εξαμήνου. Η απόφαση αυτή θα επηρεάσει όλους τους Έλληνες, καθώς όχι μόνο οι δεκάδες φόροι ακινήτων αλλά και μία σειρά από προνοιακά επιδόματα που αποδίδονται με κριτήριο την περιουσιακή κατάσταση έχουν ως βάση υπολογισμού τις αντικειμενικές αξίες.

Το "ντεζαβού" της αξιολόγησης

Μία ημέρα μετά τη δημοσιοποίηση των 19 «προαπαιτουμένων» της τρόικας εν όψει της ολοκλήρωσης της τελευταίας μνημονιακής αξιολόγησης, αρκετές εφημερίδες κυκλοφόρησαν με πρωτοσέλιδη είδηση την άρνηση της κυβέρνησης να συζητήσει τα περισσότερα από αυτά. Κάθε που πλησιάζει αξιολόγηση του προγράμματος, η τρόικα θέτει θέματα, η κυβέρνηση κάνει ότι αντιστέκεται, στο τέλος νομοθετεί βεβιασμένα και συχνά ατελώς για μερικά από αυτά, η τρόικα προσποιείται ότι ικανοποιήθηκε, εκταμιεύεται η επίμαχη δόση, οι εφαρμοστικές εγκύκλιοι, οι υπουργικές αποφάσεις και τα προεδρικά διατάγματα καθυστερούν να βγουν, αν κάτι υλοποιηθεί παρεμβαίνει σωτήρια το ΣτΕ για να ανατραπεί η όποια αλλαγή, το πελατειακό κράτος διασώζεται και η Ελλάδα συνεχίζει όπως ξέρει.

Συνδικαλισμός εναντίον κοινωνίας 1-0

Για αρκετές ώρες χθες, οι πολίτες της Αθήνας ταλαιπωρήθηκαν καθώς το μετρό, το τραμ και ο ηλεκτρικός δεν κυκλοφορούσαν, για να εξυπηρετηθούν οι εργαζόμενοι σε αυτά που είχαν γενική συνέλευση. Για αρκετές ώρες και χθες, οι υπάλληλοι των αστικών συγκοινωνιών προτίμησαν να εξυπηρετήσουν τον εαυτό τους και να γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τούς πολίτες, τους οποίους είναι η δουλειά τους να εξυπηρετούν. Παρόλο που, όποια ώρα και αν γίνει η συνέλευση των εργαζομένων των ΜΜΕ, κάποιοι θα εργάζονται, η επιλογή να γίνεται στην καρδιά της ημέρας είναι πολύ κακή.

Η γιαγιά της 28ης Οκτωβρίου

Φέτος είναι η πρώτη 28η Οκτωβρίου χωρίς τη γιαγιά μου, Γεωργία Χατζηαναστασίου. Σχεδόν κάθε χρόνο αυτή την ημέρα, η γιαγιά ήταν καλεσμένη στην επετειακή εκπομπή της ΕΤ3 για να διηγηθεί τις μνήμες της από τον πόλεμο και την Κατοχή στη Θεσσαλονίκη. Κεντρικό σημείο στη διήγησή της ήταν πάντα το επιτυχημένο σαμποτάζ που έκανε ο παππούς Πέτρος στις αρχές του 1943 στις γεννήτριες που παρείχαν ρεύμα στην πόλη, ώστε να μην μεταδοθεί προγραμματισμένος λόγος του Χίτλερ από τα μεγάφωνα. Γυρνούσε μετά από το στούντιο και τη σταματούσαν οι γείτονες, "σας είδαμε κυρία Γεωργία, να σας κεράσουμε καφέ;". Για λίγες εβδομάδες ήταν το talk of the town στη λαϊκή της γειτονιάς, ακριβώς κάτω από το σπίτι της. Παλαιοί της συμμαθητές και γείτονες την αναζητούσαν για να θυμηθούν τα παλιά.

Το «δικαίωμα» στα γλυπτά του Παρθενώνα

Τον Σεπτέμβριο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε για πολλοστή φορά την Ελλάδα για την παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που ορίζει ότι κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να υφίσταται απάνθρωπη και ατιμωτική μεταχείριση. Η συγκεκριμένη υπόθεση αφορούσε την προσφυγή 16 κρατουμένων των φυλακών Ναυπλίου, αλλά είχαν προηγηθεί παρόμοιες και γι άλλες φυλακές της χώρας. Μόνο το 2013 οι σχετικές καταδίκες ήταν 8.

"Αντικειμενική" πολυγλωσσία

Η αγορά ακινήτων δεν λειτουργεί ομαλά και δεν υπάρχει ικανό στατιστικό δείγμα για την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών στις πραγματικές, υποστήριξε εν περιλήψει το Δημόσιο μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, κατά την εκδίκαση στο ΣτΕ της προσφυγής 13 πολιτών σχετικά με τη μη αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών. Οι πολίτες, μεταξύ των οποίων πολλά στελέχη της Δράσης, με πρωτοβουλία της οποίας έγινε η προσφυγή, θύμισαν στην κυβέρνηση και στο δικαστήριο ότι ο νόμος 1249/1982, με το οποίο καθιερώθηκαν οι αντικειμενικές, επιτάσσει την αναπροσαρμογή τους με συγκεκριμένη μεθοδολογία ανά διετία: «Οι κατά το προηγούμενο εδάφιο τιμές αναπροσαρμόζονται το βραδύτερο ανά διετία με τις κατά την παρ. 2 του παρόντος αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών». 

Χονγκ Κονγκ

Περισσότερο από μία εβδομάδα μετά την έναρξη των διαδηλώσεων στο Χονγκ Κονγκ, με αίτημα τη διενέργεια εκλογών το 2017 χωρίς την προηγούμενη έγκριση των υποψηφίων από το Πεκίνο, αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε λίγα πράγματα που αφορούν την περιοχή αυτή του κόσμου. 

Το Χονγκ Κονγκ παραχωρήθηκε για πρώτη φορά στη Βρετανία από την Κίνα το 1842, μετά το τέλος του πρώτου "πολέμου του οπίου" (1839-1842). Παρεμπιπτόντως, στον δεύτερο "πόλεμο του οπίου", το 1856, επικεφαλής του βρετανικού στόλου ήταν ο Λόρδος Έλγιν, γιος του 7ου κόμη Έλγιν των γλυπτών του Παρθενώνα. 

Μία ιστορική απόφαση για τους γάμους ομοφύλων

Οι Πολιτείες παραβιάζουν το Σύνταγμα των ΗΠΑ όταν νομοθετούν διακρίσεις εις βάρος μίας ομάδας της κοινωνίας, χωρίς να υπάρχει κανένα όφελος για την ευρύτερη κοινωνία και μάλιστα, όφελος που να μην μπορεί να επιτευχθεί με διαφορετικό τρόπο που δεν θα προϋποθέτει τη διάκριση.

Αυτή είναι η περίληψη της απόφασης του Ομοσπονδιακού Εφετείου των ΗΠΑ (7th circuit), με την οποία ο Δικαστής Richard Posner έκρινε ουσιαστικά ότι η απαγόρευση των γάμων ομοφύλων είναι παράλογη και έδωσε το πράσινο φως για την κατάργησή της, σε μία υπόθεση που αφορούσε ειδικά τις Πολιτείες της Ιντιάνα και του Γουισκόνσιν.

ΣΥΡΙΖonomics

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, διά στόματος του προέδρου της κ. Κορκίδη, υιοθετεί την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ μεικτά, ώστε να έχουν οι εργαζόμενοι διαθέσιμο εισόδημα να καταναλώσουν στις επιχειρήσεις που (υποτίθεται ότι;) εκπροσωπεί η ομοσπονδία. Και γιατί όχι 1751 ευρώ, για να ξοδεύουν ακόμα περισσότερα;

Ο θεσμοθετημένος κατώτατος μισθός είναι δεσμευτικός για όλες τις επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν μόνο να επιλέξουν αν θα δώσουν περισσότερα, όχι όμως και λιγότερα από όσα επιτάσσει ο νόμος. Επομένως, οι επιχειρήσεις θα επιβαρυνθούν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ με ένα ΜΟΝΙΜΟ επί πλέον κόστος που δεν θα μπορούν νόμιμα να αποφύγουν.

Τα κορόιδα που πληρώνουν και οι μάγκες που απολαμβάνουν

Η κυβέρνηση, με τροπολογία των υπουργών Εσωτερικών Αργύρη Ντινόπουλου και Εργασίας Γιάννη Βρούτση στο πολυνομοσχέδιο, νομοθέτησε αυτή την εβδομάδα την προνομιακή πρόωρη συνταξιοδότηση όσων σχολικών φυλάκων ήταν σε διαθεσιμότητα και έχουν περάσει το 50ο έτος της ηλικίας τους. Οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος, όπως και όλες οι κυβερνήσεις τα χρόνια του μνημονίου, διαχρονικά επιλέγουν να μεταφέρουν το κόστος του υπέρογκου Δημοσίου από την τσέπη της μισθοδοσίας στην τσέπη της σύνταξης. Και οι δύο τσέπες γεμίζουν με τον πλούτο που παράγει με ιδρώτα και κόπο ο ιδιωτικός τομέας κυρίως. 

Να τον σκοτώσουμε τον δολοφόνο;

«…για μένα μία είναι η λύση και δυστυχώς δεν εφαρμόζεται...θάνατος...και σε αυτούς πού κακοποιούν ζώα και σε γυναίκες που σκοτώνουν τα έμβρυά τους» (σχόλιο στο FB).

Με κάθε ειδεχθές έγκλημα της επικαιρότητας, όλο και περισσότεροι σχολιαστές στα social media αναφέρουν ότι επιθυμούν την επαναφορά της θανατικής ποινής στην Ελλάδα, για εγκλήματα όπως ο φόνος, η παιδοφιλία, η κακοποίηση ή ο φόνος ζώων, αλλά και για νόμιμες πράξεις όπως η έκτρωση, όπως φαίνεται από το πιο πάνω σχόλιο! Δύο είναι τα βασικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούν, α) ότι η θανατική ποινή έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα και β) «κι εσύ θα ήσουνα υπέρ αν βίαζαν το παιδί σου/σκότωναν τη μάνα σου/κλπ».

Περί ανισότητας των φύλων ενώπιον της φορολογικής Διοίκησης

Η Μαρίνα και ο Μιχάλης ήταν πέρυσι από τους λίγους τυχερούς που ξέφυγαν από την εκδικητική μανία του υπουργείου οικονομικών και είχαν ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΦΟΡΟΥ! Για την ακρίβεια, η επιστροφή αφορούσε την εκκαθάριση των εισοδημάτων της Μαρίνας. Επειδή το ζευγάρι είχε καταθέσει τη δήλωση μόλις άνοιξε το σύστημα, αυτή εκκαθαρίστηκε γρήγορα, ελέγχθηκε, διασταυρώθηκε ότι δεν χρωστούσαν στο Δημόσιο αυτοί και οι συγγενείς τους μέχρι τρίτου βαθμού και ενημερώθηκαν ότι μπορούσαν να περάσουν μετά από κάποια ημερομηνία για να εισπράξουν το συγκλονιστικό ποσό των 368 ευρώ, στο οποίο υπολόγιζαν για τις ολιγοήμερες διακοπές του Αυγούστου.

Οι πολίτες ας αξιολογήσουν το Δημόσιο

Απεργούν, διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται ποικιλοτρόπως οι δημόσιοι υπάλληλοι για την αξιολόγηση. Προφανώς οι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ δεν έχουν ακούσει– ή δεν εμπιστεύονται - τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος γραπτώς δήλωσε ότι η αξιολόγηση είναι μόνο για το θεαθήναι.

Συγκεκριμένα, απαντώντας σε επιστολή του προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, «ο κ. Μητσοτάκης ξεκαθαρίζει ότι η διαδικασία της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων δεν συνδέεται με το πρόγραμμα κινητικότητας – διαθεσιμότητας, με απολύσεις, αλλά ούτε και με μισθολογικές μειώσεις. Οποιοσδήποτε αρνητικός συσχετισμός με τη διαδικασία αξιολόγησης συνιστά απλώς παραπληροφόρηση».

Το Ισραήλ, η Παλαιστίνη και το αδιέξοδο της συλλογικής ευθύνης

Η κυβέρνηση της Βρετανίας θεωρεί δύο γνωστά στελέχη του IRA υπόπτους για την εν ψυχρώ δολοφονία πριν από δύο εβδομάδες δύο Βρετανών αξιωματικών. Οι δύο άνδρες δεν έχουν συλληφθεί, ωστόσο ο Βρετανικός στρατός κατέστρεψε σήμερα τα πατρικά σπίτια τους, όπου ζούσαν οι ίδιοι με τα μικρότερα αδέλφια, τους γονείς και τους παππούδες τους.  Για άλλη μία φορά αποσβολωμένοι Ιρλανδοί παρακολούθησαν τις μπουλντόζες του βρετανικού στρατού να γκρεμίζουν το σπίτι ενός δικού τους, ενώ οι συγγενείς των υπόπτων εκλιπαρούσαν για οίκτο. «Ό Άγγλος είναι εχθρός μας, κανείς τους δεν θα μπορεί να κοιμάται ήσυχος πλέον. Ο Θεός είναι μεγάλος και δίκαιος», δήλωσε ένας νεαρός Ιρλανδός.

Μιθριδατισμός στη βία

Ενώ ο δυτικός πολιτισμός έχει αποβάλει τη βία ως μέσο επίλυσης διαφορών, πολλώ δε μάλλον ιδεολογικών διαφορών, στην Ελλάδα μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, από αριστερά και από δεξιά, ακόμα αντιστέκονται σε αυτή την κατάκτηση. Πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα καθημερινής «ήπιας» βίας – ήπιας με την έννοια ότι, ευτυχώς, δεν έχουμε καθημερινά θύματα. Κι έχουμε πάθει κάτι σαν ομαδικό μιθριδατισμό – τα κόμματα καταγγέλλουν (όχι πάντα, όχι όλα), η εισαγγελία ενίοτε ερευνά, κάποιοι λίγοι καταδικάζονται, αλλά πρακτικά αν αλλάζει κάτι, αυτό είναι προς το χειρότερο. 

Συνηθίσαμε σε μία κατάσταση γενικευμένης «ήπιας» βίας και τη θεωρούμε φυσιολογική.

Κίνα και Αζερμπαϊτζάν: αυτά που δεν διαβάσαμε

Κίνα και Αζερμπαϊτζάν: δύο χώρες με τις οποίες η Ελλάδα φιλοδοξεί να καλλιεργήσει οικονομικές και εμπορικές σχέσεις. Οι πρόεδροί τους μάς επισκέφθηκαν τις τελευταίες ημέρες και διαβάσαμε πολλά για επενδύσεις και συνεργασίες. Ας δούμε και μερικά στοιχεία που δεν διαβάσαμε και που είναι καλό να γνωρίζουμε.

Αζερμπαϊτζάν: με πληθυσμό όσο περίπου και η Ελλάδα, είναι η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα στην περιοχή του Καυκάσου και ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση το 1991. Ο σημερινός πρόεδρος Ιλχάμ Αλίγεφ που μας επισκέφθηκε είναι γιος του Χεϊντάρ Αλίγεφ, ο οποίος κυριάρχησε με μικρές διακοπές στα πολιτικά πράγματα του Αζερμπαϊτζάν από το 1969 (επί ΕΣΣΔ) μέχρι τον θάνατό του, το 2003. Πρόλαβε και διόρισε ως μοναδικό υποψήφιο του κόμματός του για τη θέση του Προέδρου τον γιο του Ιλχάν, ο οποίος κέρδισε στις εκλογές με διαδικασίες που αμφισβητήθηκαν από πολλούς και από τότε κερδίζει ανελλιπώς. Το 2009, με δημοψήφισμα, ήρθη ο περιορισμός θητειών για το αξίωμα του Προέδρου (87% ναι) και έκτοτε ο Ιλχάμ Αλίγεφ έχει τον δρόμο ανοικτό μπροστά του για πολλά χρόνια ακόμα. Με το ίδιο δημοψήφισμα τέθηκαν περισσότεροι περιορισμοί στην ελευθερία του Τύπου.

Βία κατά γυναικών: μη σωπαίνεις!

Στην Ιρλανδία, οι σκελετοί 800 μωρών αποκαλύφθηκαν σε εγκαταλελειμμένο ίδρυμα φιλοξενίας ανύπαντρων μητέρων που λειτούργησε μέχρι και το 1961.  Σύμφωνα με το BBC, οι γυναίκες που κατέφευγαν εκεί για να αποφύγουν το κοινωνικό στίγμα αναγκάζονταν να προσφέρουν υπηρεσίες αμισθί για να μετανοήσουν εμπράκτως για το «αμάρτημα» τους και μετά επέστρεφαν στην κοινωνία, χωρίς όμως τα παιδιά τους, τα περισσότερα από τα οποία αφήνονταν να πεθάνουν εκεί.

Ζάππειο πόσο;

Τα προβλήματα με τις εξαγγελίες του κ. Σαμαρά είναι δύο: ότι τις έχει ξανακάνει στα απανωτά Ζάππεια και ότι κυβερνά ήδη δύο χρόνια – είχε χρόνο να εφαρμόσει την πολιτική που ευαγγελίζεται ήδη από το 2011, αλλά έκανε ακριβώς τα αντίθετα. Το μόνο καινούριο που κομίζουν οι προχθεσινές εξαγγελίες είναι ο τόπος από τον οποίο έγιναν, το Μουσείο Μπενάκη!

Ο κύριος Σαμαράς υποσχέθηκε παρουσιάζοντας το «όραμά» του για τη χώρα εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Επί των ημερών του, η ανεργία ανήλθε στο 28% και οι άνεργοι στους 1,4 εκατομμύρια – όλοι προερχόμενοι από τον ιδιωτικό τομέα.

Ποσόστωση: μία αμφιλεγόμενη λύση σε ένα υπαρκτό πρόβλημα

Έχει δίκιο ο Θάνος Τζήμερος όταν διαπιστώνει ότι οι γυναίκες που ασχολούνται "οικειοθελώς, αυθόρμητα και με όρεξη" με την πολιτική είναι λίγες. Αυτό όμως δεν γίνεται για τους λόγους που παραθέτει για να εξηγήσει το φαινόμενο, ότι δηλαδή συνοπτικά η πολιτική μας απωθεί εμάς τις γυναίκες επειδή "έχει το χάλι της". 

Μία τέτοια εξήγηση προσβάλει τους πολλούς άνδρες και τις όσες γυναίκες τελικά ασχολούνται με την πολιτική (δηλαδή αυτές και αυτοί αρέσκονται να "χάνουν τον χρόνο τους σε κενά περιεχομένου και συνήθως δυσώδη παιχνίδια εξουσίας;") και παραβλέπει το πραγματικό γεγονός ότι οι γυναίκες -ειδικά στην Ελλάδα- απουσιάζουν από όλες τις θέσεις εξουσίας, είτε πρόκειται για την πολιτική είτε για τον επιχειρηματικό τομέα.

Η ευτυχία του να είσαι σαλιγκάρι

Σύμφωνα με την 4^η αξιολόγηση της πορείας το Μνημονίου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ποσοστό εισπραξιμότητας του νέου φόρου ακινήτων ΕΝΦΙΑ υπολογίζεται σε μόλις 72% (σελ. 32), και παράλληλα προβλέπεται η νομοθέτηση της δυνατότητας να βγαίνει σε πλειστηριασμό η ακίνητη περιουσία των πολιτών με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο μόλις στο 1/3 της «αντικειμενικής» αξίας της ή και χαμηλότερα (σελ. 157). Ο ατυχής οφειλέτης φορολογούμενος που θα χάνει περιουσία πολύ μεγαλύτερης πραγματικής αξίας για μερικές χιλιάδες ευρώ, θα συνεχίσει να διώκεται για το υπόλοιπο της οφειλής προς το Δημόσιο!

Δηλαδή, η κυβέρνηση:

Ομολογεί εμμέσως αλλά σαφώς ότι οι πραγματικές αξίες των ακινήτων υπολείπονται σημαντικά των (δήθεν) αντικειμενικών.

Κρατιστές, φορομπήχτες, καταστροφικοί νομοθέτες

Όποιος έχει περάσει από τον ιδιωτικό τομέα, εκτός αν ήταν ήδη από τότε κρυφο-κρατικοδίαιτος, θα πρέπει να ξέρει ότι όταν υπερφορολογείς μια οικονομική δραστηριότητα που μπορεί να μετακινηθεί ή να αποτραβηχτεί εύκολα, τότε η φορολογητέα ύλη απλά μπορεί να μην είναι εκεί όταν πας να εισπράξεις τον φόρο. Συνεπώς, ειδικά σε τέτοιες τις περιπτώσεις, το κράτος πρέπει να είναι προσεκτικό, να φορολογεί με εγκράτεια και λογική ώστε να μην «διώχνει ή να σουβλίζει την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά».

Τα τρία πράγματα που θα ήθελα για την Αθήνα

1. Ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στις μείζονες αποφάσεις για παρεμβάσεις στην πόλη, που αφορούν και επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινότητα τους.

Για παράδειγμα, συζητείται το έργο της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου – Πατησίων, που έχει κυριολεκτικά διχάσει όσους ζουν και κινούνται στην πόλη, αλλά οι όποιες συζητήσεις και ενέργειες γίνονται ερήμην των πολιτών. Υπάρχει ο θεσμός των δημοτικών δημοψηφισμάτων, καλό είναι να ενεργοποιηθεί για τόσο σημαντικές αποφάσεις.

2. Προσαρμογή της λειτουργίας των παιδικών σταθμών, στην κατεύθυνση της σταδιακής διεύρυνσης του ωραρίου και των ημερών λειτουργίας, ώστε να εξυπηρετούν αποτελεσματικότερα τους γονείς.

Δημόσια υπηρεσία, ιδιώτης πάροχος

Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά την ίδρυση του πρώτου δημοτικού ραδιοφώνου, που έσπασε το μονοπώλιο της κυβέρνησης στην ενημέρωση, υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας εκατοντάδες δημοτικοί ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί. Θεωρούνται "ελεύθεροι" και "ανεξάρτητοι", επειδή δεν ελέγχονται από την κεντρική εξουσία και δεν υπηρετούν συμφέροντα ιδιωτών χρηματοδοτών (ιδιοκτητών και διαφημιζομένων). Επειδή δεν ενδιαφέρονται για το τόσο διαμονοποιημένο κέρδος (και μπορούν να λειτουργούν δημιουργώντας ελλείμματα), θεωρείται επίσης ότι παρέχουν ποιοτικότερο πρόγραμμα από τους ιδιωτικούς σταθμούς (οι οποίοι πάντως θα κλείσουν αν «δεν βγαίνουν»).

Περιέργως, δεν τίθεται στον δημόσιο διάλογο το ερώτημα, γιατί η δημοτική ραδιοφωνία και η τηλεόραση θεωρούνται ελεύθερες και από τον έλεγχο της δημοτικής εξουσίας. Είναι οι δημοσιογράφοι που εργάζονται στο ευρύτερο Δημόσιο σώνει και καλά πιο ανεξάρτητοι και καλύτεροι - ενώ δεν υφίστανται, ως υπάλληλοι του ευρύτερου Δημοσίου, καμία αξιολόγηση;

"Μπούμερανγκ", του Michael Lewis - κριτική παρουσίαση

Από την άνοιξη του 2010 όταν η Ελλάδα υπέγραψε το πρώτο Μνημόνιο με τους δανειστές της και οι τελευταίοι λογικοί αποδέχτηκαν ότι η οικονομία μας δεν είναι ισχυρή και ότι λεφτά δεν υπάρχουν, αρχίσαμε σταδιακά να ακούμε και να μαθαίνουμε χρηματοπιστωτικούς όρους που δεν γνωρίζαμε μέχρι τότε.