Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Είμαι δημόσιος υπάλληλος. Γιατί να ψηφίσω Δράση;

Υπάρχει ένα καίριο θέμα για το μέλλον χιλιάδων συμπολιτών μας με το οποίο κανένα από τα κόμματα που διεκδικούν αύριο την εξουσία ή που, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, θα μπουν στη Βουλή, δεν ασχολείται. Το νέο μνημόνιο, το οποίο ψηφίστηκε και από τα δυο μεγάλα κόμματα και είναι πλέον νόμος του κράτους, προβλέπει απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το τέλος του 2013. Συγκεκριμένα, αναφέρει: "Παραμένουμε πιστοί στη δέσμευση μας να μειώσουμε την απασχόληση στη γενική κυβέρνηση κατά τουλάχιστον 150.000 την περίοδο 2011-1015". Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία όμως τι λέει τι μνημόνιο. Ότι και να κάνει κανείς, μια κοινωνία με 2 εκατομμύρια ασφαλισμένους στο ΙΚΑ, με μέσο μεικτό μισθό 1.500 ευρώ, δεν μπορεί να πληρώνει 1 εκατομμύριο υπαλλήλους του στενού και του ευρύτερου δημοσίου τομέα, με μέσες αποδοχές οι οποίες μπορεί να ξεπερνούν και κατά 40% τις αποδοχές του ιδιωτικού τομέα. Η εξίσωση απλά δεν βγαίνει.

Μόνο η Δράση, που κατεβαίνει στις εκλογές σε συνασπισμό με τη Φιλελεύθερη Συμμαχία, τολμά να θίξει το θέμα, και ταυτόχρονα έχει συγκεκριμένη πρόταση για το πώς θα ληφθεί πρόνοια ώστε οι άνθρωποι αυτοί που θα βρεθούν εκτός εργασίας να μην βρεθούν παράλληλα και στο δρόμο, διότι προφανώς αυτό δεν είναι λύση σε ένα κοινωνικό κράτος.

Η πρόταση είναι τέτοια που μπορεί να την αντέξει το ελληνικό κράτος, ακόμα και στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα: οι απολυμένοι να λαμβάνουν το 70% του μισθού τους για 3 χρόνια. Είναι μια πρόνοια πολύ καλύτερη από αυτή που αντιμετωπίζουν οι 700.000 νέοι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα. Το Δημόσιο θα εξοικονομήσει το 30% του μισθού, τα ενοίκια των χώρων, τους πόρους που σήμερα χρησιμοποιούν για την εργασία τους, τους λογαριασμούς ΔΕΚΟ, κινητής τηλεφωνίας, θα μπορεί να αξιοποιήσει ορισμένα ακίνητα που θα αδειάσουν κλπ, ενώ οι ίδιοι θα έχουν όλο το χρόνο να βρουν άλλη εργασία.

Όμως η άνεση χρόνου για να βρεις άλλη δουλειά είναι δώρο-άδωρο αν δεν υπάρχουν δουλειές. Η Δράση έχει μια πρόταση για την οικονομία που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, στις οποίες θα μπορούν να απασχοληθούν παραγωγικά πλέον οι απολυμένοι του δημοσίου, και μάλιστα χωρίς να περάσουν πρώτα από τα γραφεία του κόμματος για να προσληφθούν. Η Δράση λέει ανεπιφύλακτα «ναι» σε ανταγωνιστικές αγορές χωρίς προνόμια, σε άνοιγμα των επαγγελμάτων, σε μείωση γραφειοκρατίας και κρατικοδίαιτων προνομίων. Δηλαδή σε εκείνες τις πολιτικές που θα δημιουργήσουν στα επόμενα τρία χρόνια νέες θέσεις εργασίας, που θα απορροφήσουν τους πρώην δημοσίους υπαλλήλους και τους ήδη υφιστάμενους ανέργους του ιδιωτικού τομέα, σε παραγωγικές πλέον δραστηριότητες.

Μην ξεχνάμε ποτέ την σημασία του ανοίγματος των αγορών: στο παρελθόν, όταν ξεκίνησε η ανταγωνιστική αγορά κινητής τηλεφωνίας (με νόμο του Στέφανου Μάνου, αρχηγού της Δράσης), οι ιδιωτικές εταιρείες που επένδυσαν εκατομμύρια στη χώρα στελεχώθηκαν σε μεγάλο βαθμό από εξειδικευμένα στελέχη που αποχώρησαν από τον ΟΤΕ. Οι πλεονασματικοί εργαζόμενοι του ΟΤΕ έγιναν παραγωγικοί εργαζόμενοι που συνεισέφεραν προστιθέμενη αξία στην οικονομία. Στο μέλλον, θέλουμε να μπορεί ο οποιοσδήποτε να ανοίξει, για παράδειγμα, ένα φαρμακείο, και να προσλάβει τρεις νέους φαρμακοποιούς να το λειτουργούν.

Οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι αναπόφευκτες την επόμενη των εκλογών, όσο και αν τα κόμματα που συμμετέχουν στο διάλογο αποφεύγουν να θίξουν το θέμα. Εθελοτυφλεί όποιος αρνείται να το παραδεχτεί, και ματαιοπονεί ο δημόσιος υπάλληλος που ευελπιστεί ότι, στο τέλος, κάτι θα γίνει και η κατάσταση θα παραμείνει ως έχει. Τα λεφτά απλά δεν υπάρχουν.

Στις 6 Μαΐου, ο δημόσιος υπάλληλος έχει κάθε συμφέρον να επιλέξει τη Δράση, γιατί είναι το μόνο κόμμα που, με τη συμμετοχή της στην επόμενη Βουλή και ενδεχομένως στην επόμενη κυβέρνηση, θα πιέσει ώστε να εφαρμοστούν οι πολιτικές εκείνες που θα του προσφέρουν ένα δίχτυ ασφαλείας για ικανό χρονικό διάστημα, αν ο οργανισμός στον οποίο εργάζεται κλείσει, και παράλληλα θα απελευθερώσουν το παραγωγικό και επιχειρηματικό δυναμικό της χώρας, ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για όλους.


Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στη Εστία (3/5/2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου