Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα;

Μία από τις συχνές κατηγορίες που απευθύνονται στον επιχειρηματικό κόσμο είναι ότι είναι κρατικοδίαιτος, ότι δηλαδή αναπτύχθηκε χάρη στις (υπερτιμολογημένες) κρατικές προμήθειες.
Γιατί όμως συνέβη αυτό;
§         Στην Ελλάδα η συμμετοχή του κράτους στην οικονομία είναι μεγαλύτερη από ό,τι στις άλλες δυτικές χώρες.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ1, όταν ξεκίνησε η κρίση το 2009 το ελληνικό κράτος ξόδευε περίπου το 55% του ΑΕΠ (εν πολλοίς δανειζόμενο) για την παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες και την αναδιανομή εισοδήματος μέσω των κοινωνικών παροχών. Το ποσοστό αυτό συγκρίνεται μόνο με τις «επιδόσεις» των σκανδιναβικών χωρών και της Γαλλίας, όπου όμως τα ποιοτικά αποτελέσματα είναι πολύ καλύτερα. Ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ ήταν το 2009 στο 46% του ΑΕΠ έχοντας αυξητική τάση σε όλη τη δεκαετία του 2000. Το 2011 το ποσοστό αυτό στην Ελλάδα μειώθηκε στο 46,8%.
Αυτός ο δείκτης μόνο μερικώς αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, καθώς δεν περιλαμβάνει όλη τη δραστηριότητα του κράτους. Για παράδειγμα, εταιρίες εισηγμένες στο ΧΑ αλλά κρατικές, όπως η ΔΕΗ και παλαιότερα ο ΟΤΕ, προσμετρώνται στον ιδιωτικό τομέα, ενώ σαφώς δεν είναι.

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

"Tell me how yes!"

Πες μου πώς μπορούμε να το κάνουμε, μη μου λες γιατί δεν μπορούμε!, ακούγεται να λέει ο κ. Στέλιος Σταυρίδης, ο δικαίως αποπεμφθείς πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, σε ηχητικό απόσπασμα από συνέντευξή του σε ξένη εφημερίδα. Χωρίς να δικαιολογώ τον τρόπο με τον οποίο εκφράστηκε – απορώ μάλιστα με τα απανωτά κρούσματα «αφέλειας» - βρίσκω ότι, δυστυχώς, στο συγκεκριμένο σημείο έχει δίκιο.
Συχνή απάντηση όταν προτείνεται η οποιαδήποτε αλλαγή, είναι ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα, ότι η Ελλάδα δεν είναι σαν τις άλλες χώρες, ότι «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα».