Σημειώσεις για το μεταναστευτικό πέρα από στερεότυπα και εύκολες βεβαιότητες

Τα παράλογα της ελληνικής γραφειοκρατίας, οι παρανοήσεις που κυριαρχούν στον δημόσιο διάλογο και οι δυσκολίες του συστήματος για όσους θέλουν να έρθουν νόμιμα στη χώρα μας.

Για να γίνουν δεκτοί ασυνόδευτοι ανήλικοι μετανάστες στις δομές που υπάρχουν γι αυτόν τον σκοπό, πρέπει να μην πάσχουν από φυματίωση και ψώρα. Το σχετικό θεσμικό πλαίσιο είναι βασιλικό διάταγμα του 1952, το οποίο ζει και βασιλεύει - αλλά είναι προφανώς εντελώς ξεπερασμένο. Εξάλλου, αυτές οι ασθένειες έχουν πρακτικά εκλείψει, και σε κάθε περίπτωση, είναι ιάσιμες.

Τρέχοντας με την όπισθεν

Μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη όταν παραμένουμε τόσο πίσω στους μισθούς σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη;

Η Eurostat δημοσίευσε πρόσφατα τα στοιχεία για τον μέσο μισθό εργαζομένων με πλήρη απασχόληση στις χώρες της Ένωσης για το 2024: Ο μέσος μισθός στην ΕΕ έφτασε τα 39.808 ευρώ για το 2024 και σημείωσε αύξηση κατά 5,2% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Οι χώρες με τις υψηλότερες αποδοχές παραμένουν το Λουξεμβούργο με 83.000 ευρώ, η Δανία με 71.600 ευρώ και η Ιρλανδία με 61.100 ευρώ. Στον αντίποδα, οι χαμηλότεροι μισθοί καταγράφονται στη Βουλγαρία με 15.400 ευρώ, την Ελλάδα με 18.000 ευρώ και την Ουγγαρία με 18.500 ευρώ (τα ποσά είναι στρογγυλοποιημένα).

Πώς είναι σήμερα ο Λόφος του Στρέφη;

Ο λόφος του Στρέφη, με ύψος 150 μέτρα, είναι μία υποτιμημένη πράσινη όαση στο κέντρο της Αθήνας. Στη σκιά του επιβλητικού Λυκαβηττού (277 μέτρα), χάνεται, ενώ δεσπόζει ανάμεσα στη Νεάπολη και τα Εξάρχεια. 

Το δημογραφικό και η πραγματικότητα της μητρότητας

Η υπογεννητικότητα είναι και σύμπτωμα μιας βαθύτερης κοινωνικής ανισότητας, όχι μόνο ζήτημα εισοδημάτων ή διαθέσιμων υποδομών.

Σύμφωνα με τη μελέτη «Τι πιστεύουν οι Έλληνες 2024» της Διανέοσις, στην Ελλάδα, οι άνθρωποι δηλώνουν ότι θέλουν να κάνουν 2,6 παιδιά, αλλά στην πράξη κάνουν 1,4. Ο βασικός λόγος που αναφέρουν για το γεγονός ότι κάνουν λιγότερα παιδιά από όσα επιθυμούν είναι οι οικονομικές δυσκολίες, με δεύτερο την έλλειψη υποδομών υποστήριξης και τρίτο τη δυσκολία συνδυασμού μητρότητας (όχι πατρότητας) και επαγγελματικής ζωής. 

Και ενώ συζητάμε εκτενώς το πρόβλημα της υπογεννητικότητας – που δεν είναι μόνο ελληνικό – και υλοποιούνται παρεμβάσεις στο πεδίο της οικονομικής στήριξης ή των υποδομών, καθόλου δεν έχει συζητηθεί αυτό το fertility gap: η απόσταση δηλαδή μεταξύ του αριθμού των παιδιών που δηλώνουν οι άνθρωποι ότι θέλουν να κάνουν και αυτών που τελικά κάνουν.

Ταπεινότητα και Βία

Δύο πρόσφατες έρευνες αποκαλύπτουν την πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα της εργασιακής κανονικότητας στην Ελλάδα.

Η Marina Abramović, στην performance Rhythm 0 (1974), έθεσε μπροστά στο κοινό της 72 αντικείμενα - από ένα τριαντάφυλλο μέχρι ένα πιστόλι - και στάθηκε για έξι ώρες ακίνητη, καλώντας τους θεατές να χρησιμοποιήσουν τα αντικείμενα επάνω της με όποιον τρόπο ήθελαν. Το αποτέλεσμα ήταν εφιαλτικό: μέσα σε λίγες ώρες, οι θεατές, που ξεκίνησαν διστακτικά, κατέληξαν να την κακοποιούν, να την γδύνουν, να τη μαχαιρώνουν, να την ταπεινώνουν. Κάποιος τοποθέτησε το γεμάτο πιστόλι στον κρόταφό της. 

Αν δεν είσαι το «τέλειο θύμα», καλύτερα μη μιλήσεις καθόλου

Στη δίκη Φιλιππίδη μπορεί να μην υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για καταδίκη. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί τη χλεύη, τα σεξιστικά υπονοούμενα, και, τελικά, την αμφισβήτηση του δικαιώματος στην καταγγελία. 

Η σιωπηλή υποχώρηση των πολυεθνικών από τη διαφορετικότητα

Πώς οι μεγάλες εταιρείες αναδιπλώνονται στα ζητήματα διαφορετικότητας και ένταξης, υπό την πίεση ενός εχθρικού πολιτικού κλίματος.

«Η εταιρεία στην οποία εργάζομαι σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την εταιρεία στην οποία εργαζόμουν πριν από τρία χρόνια», μου είπε στέλεχος πολυεθνικής πρόσφατα. «Τότε συζητούσαμε συνέχεια για συμπερίληψη, διαφορετικότητα, work-life balance, στόχους ισότητας των φύλων στη διοικητική ομάδα και στις αμοιβές, εργασία από το σπίτι, βιωσιμότητα. Σήμερα αυτά δεν υπάρχουν πλέον στο λεξιλόγιό μας».

Η ασυλία είναι το πρόβλημα στο Δημόσιο, όχι η μονιμότητα

Υπάρχουν υπηρεσίες στο Δημόσιο που στέλνουν email στους εργαζομένους για ραντεβού αξιολόγησης, ώστε αυτό να μπαίνει στα ημερολόγια. Αξιολόγηση δεν γίνεται, αλλά φαίνεται ότι έγινε, δημιουργούνται εικονικά δεδομένα, και όλοι είναι ευχαριστημένοι.

Αυτό το Πάσχα, κράτα μικρό καλάθι

Για μία ακόμη φορά, με το "καλάθι του Πάσχα", η κυβέρνηση συνεχίζει να εκπαιδεύει τους πολίτες ότι οι τιμές ρυθμίζονται με αποφάσεις υπουργείων και όχι με βάση την αγορά. Πρόκειται βεβαίως για μία ακόμα (αυτ)απάτη.

Το "καλάθι του Πάσχα", που αναμένεται να ανακοινώσει η κυβέρνηση την Τετάρτη, είναι η πιο πρόσφατη προσθήκη σε μια μακρά λίστα διοικητικών παρεμβάσεων στην ελεύθερη λειτουργία της αγοράς. Υποτίθεται πως πρόκειται για ένα έκτακτο μέτρο προστασίας του καταναλωτή, αλλά με τόσες ανανεώσεις και καλάθια ανά περίσταση, έχουμε ξεχάσει πια ποιο είναι το "κανονικό" καθεστώς λειτουργίας της αγοράς.

Είναι πράγματι πολιτική η καταδίκη της Μαρίν Λεπέν;

Η Μαρίν Λεπέν δεν είναι η πρώτη πολιτικός στη Γαλλία και στην Ευρώπη που καταδικάζεται για οικονομικό έγκλημα - και όχι βεβαίως για τις ιδέες της.

#tokanoumesosta: Μια καμπάνια που ανακυκλώνει κλισέ

Τι άραγε περνούσε από το μυαλό των συντελεστών της καμπάνιας που "τρέχει" αυτές τις ημέρες για την προώθηση της ανακύκλωσης;

Η καμπάνια #tokanoumesosta που προωθεί την ανακύκλωση με κακόγουστα σεξουαλικά υπονοούμενα επιπέδου γυμνασίου, με παρακίνησε να αναζητήσω καμπάνιες για την ανακύκλωση που έχουν τρέξει σε άλλες χώρες, σε μία προσπάθεια να δω αν η ανακύκλωση έχει οποτεδήποτε άλλοτε και οπουδήποτε αλλού συνδεθεί με το σεξ.

9 Essential Communication Rules for Public Life and Politics

Hard truths to keep in mind when you enter the public eye, take on a leadership role, or step into politics. The game changes when you move from being an outspoken individual to representing an institution.

Αν δεν εμπιστευόμαστε τη Δικαιοσύνη, τότε ποιον εμπιστευόμαστε για την απόδοση δικαιοσύνης;

Η αμφισβήτηση της Δικαιοσύνης, ενισχυμένη από πολιτική εκμετάλλευση, αμφιλεγόμενες δικαστικές αποφάσεις και την έλλειψη θεσμικών μεταρρυθμίσεων, θέτει, τελικά, σε κίνδυνο τη δημοκρατική σταθερότητα.

10 σημειώσεις για τα 10 χρόνια από τη δολοφονική επίθεση στο Charlie Hebdo

Η Γαλλία συνεχίζει να υπερασπίζεται την ελευθερία και την αντοχή μιας κοινωνίας που, αν και πληγωμένη, παραμένει προσηλωμένη στις δημοκρατικές της αξίες.