ΣΥΡΙΖonomics

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, διά στόματος του προέδρου της κ. Κορκίδη, υιοθετεί την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ μεικτά, ώστε να έχουν οι εργαζόμενοι διαθέσιμο εισόδημα να καταναλώσουν στις επιχειρήσεις που (υποτίθεται ότι;) εκπροσωπεί η ομοσπονδία. Και γιατί όχι 1751 ευρώ, για να ξοδεύουν ακόμα περισσότερα;

Ο θεσμοθετημένος κατώτατος μισθός είναι δεσμευτικός για όλες τις επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν μόνο να επιλέξουν αν θα δώσουν περισσότερα, όχι όμως και λιγότερα από όσα επιτάσσει ο νόμος. Επομένως, οι επιχειρήσεις θα επιβαρυνθούν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ με ένα ΜΟΝΙΜΟ επί πλέον κόστος που δεν θα μπορούν νόμιμα να αποφύγουν.

Πρόκειται για την ίδια ομοσπονδία η οποία επί σειρά εβδομάδων ξιφουλκούσε εναντίον της ρύθμισης για το ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, με το επιχείρημα ότι δεν αντέχουν οι επιχειρήσεις το επιπλέον ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ κόστος που θα είχαν αν επέλεγαν να παραμείνουν ανοικτές. Τότε ο κ. Κορκίδης και η ΕΣΕΕ έλεγαν ότι μόνο οι πολυεθνικές θα είχαν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στο επιπλέον προαιρετικό κόστος, σήμερα προτείνουν να επιβαρυνθούν όλες οι επιχειρήσεις με ένα επί πλέον υποχρεωτικό κόστος, και μάλιστα υψηλότερο. Η ανακολουθία είναι προφανής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, διά στόματος κ. Δραγασάκη, μας ενημέρωσε ότι ένα από τα πρώτα μέτρα της «κυβέρνησης της Αριστεράς» θα είναι η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, ώστε, υποτίθεται, να χρηματοδοτηθεί η δημιουργία 200-300 χιλ. νέων θέσεων εργασίας. Στο Δημόσιο, υποθέτω, δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα βαθειά και αμετακίνητα κρατικιστικό κόμμα (μεταξύ άλλων ο κ. Τσίπρας έχει δηλώσει ότι βλέπει «το Δημόσιο ως μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας», 2/2014). Δηλαδή, η κυβέρνηση της Αριστεράς θα υπεξαιρέσει «σε πραγματικό χρόνο» τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, που κανονικά κατευθύνονται στην κάλυψη των συνταξιοδοτικών αναγκών των ασφαλισμένων, για να χρηματοδοτήσει το Δημόσιο. Σε τι διαφέρει αυτό από το κούρεμα των ομολόγων των ιδιωτών με το PSI; Αν δεν είναι ανήθικο, τι είναι; 

ΣΥΡΙΖonomics.

Η πραγματικότητα είναι ότι όλοι θα θέλαμε οι μισθοί στην Ελλάδα να ήταν υψηλότεροι. Σήμερα, ο μέσος μεικτός μηνιαίος μισθός στην Ελλάδα ανέρχεται σε 1048,45 ευρώ και είναι κατά 43% χαμηλότερος από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, ενώ το 50% των εργαζομένων αμείβεται με λιγότερα από 730 ευρώ.

Η αύξηση όμως δεν θα έρθει με νόμους και ευχολόγια. Μόνο με την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας της χώρας, με επενδύσεις από Έλληνες και κυρίως ξένους, με την αντίστοιχη χρηματοδότηση, που παραμένει επίσης ζητούμενο, θα δημιουργηθεί νέος πλούτος, νέες θέσεις εργασίας – που τις χρειαζόμαστε όχι μόνο επειδή η ανεργία βρίσκεται στο 27%, αλλά και επειδή είμαστε μία χώρα νέο-συνταξιούχων χωρίς πόρους για συντάξεις - και θα μπορέσουν να αυξηθούν οι μισθοί. Με ευχολόγια και νόμους που δεν μπορούν στην πράξη να εφαρμοστούν (το βλέπουμε στη φορολογία με την κυβερνητική πολιτική) απλώς θα αυξηθεί η ανεργία, τα λουκέτα και η μαύρη εργασία.

Μάλιστα, πρέπει να τολμήσουμε επιτέλους να πούμε ότι χρειαζόμαστε όχι μόνο περισσότερες ιδιωτικές επιχειρήσεις, αλλά κυρίως μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις: αυτές είναι που στην πλειονότητά τους δίνουν καλύτερους μισθούς, που αποδίδουν τους φόρους τους, που πληρώνουν έγκαιρα τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, τηρούν την εργατική νομοθεσία και δημιουργούν έμπειρα στελέχη. Αυτές είναι που στηρίζουν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που είναι πελάτες και προμηθευτές τους, όχι μόνο με σωστούς όρους συναλλαγών αλλά και με τη διάχυση τεχνογνωσίας.

Αυτό όμως είναι κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να το πει. Το κόμμα του Δημοσίου δεν μπορεί παρά να προτείνει πώς θα αναδιανείμει τον πλούτο που ως επί το πλείστον παράγει ο ιδιωτικός τομέας υπέρ του Δημοσίου, όχι πώς θα βοηθήσει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις να αναπτυχθούν, ώστε όλη η χώρα να απολαύσει τους καρπούς, και μέσω της αύξησης των μισθών. Και μάλιστα, της αύξησης των μισθών πρώτα από όλα αυτών που δημιουργούν τον πλούτο, καθώς σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι μισθοί στον δημόσιο τομέα είναι στην Ελλάδα κατά 53% υψηλότεροι από ό,τι στον ιδιωτικό!

Αυτά δεν τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν περιμένουμε να τα πει ούτε στη ΔΕΘ. Ας τους τα πει η ΕΣΕΕ και οι άλλες επιχειρηματικές ενώσεις, προφανώς αυτές που έχουν ανεξάρτητη φωνή και όχι τα επιμελητήρια που παρακαλάνε για την επαναφορά του χαρατσιού των υποχρεωτικών συνδρομών! Και ας φτιάξουν επιτέλους ένα ρεαλιστικό οικονομικό πρόγραμμα, που θα σέβεται τις διεθνείς μας υποχρεώσεις, θα έχει στο κέντρο του όσους, Έλληνες και ξένους, δημιουργούν θέσεις εργασίας, θα ελέγχει την εφαρμογή των κανόνων στην αγορά αλλά δεν θα την περιορίζει, και δεν θα ακούγεται σαν πείραμα απομονωτικού νέο-κομμουνισμού.

(Athens Voice, 8/9/2014)