"Να γίνει η Ελλάδα καλύτερη χώρα για να ζεις, να επιχειρείς και να εργάζεσαι. Αυτό προϋποθέτει μία κυβέρνηση που δεν θα θέσει σε κίνδυνο τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, που θα προχωρήσει θαρραλέα στην αναδιοργάνωση του Δημοσίου και που παράλληλα θα δώσει βάρος στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα. Γιατί σήμερα η ανεργία είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και μόνο με την ανάπτυξη ανταγωνιστικού ιδιωτικού τομέα μπορεί να λυθεί. Χρειαζόμαστε πολλές καινούργιες και διεθνώς ανταγωνιστικές επιχειρήσεις σε όλους τους κλάδους της οικονομίας, που θα προσφέρουν θέσεις εργασίας και θα δημιουργήσουν νέο πλούτο. Είναι μονόδρομος."Αυτό είναι για μένα το ζητούμενο από αυτές και από κάθε εκλογές.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη, που έδωσα στον συντάκτη Δημήτρη Φύσσα:
Ποιες είναι οι προσωπικές σου επιδιώξεις από τη συμμετοχή σου στις εκλογές;
Θέλω με τη φωνή μου να ακουστούν δυνατότερα αυτοί που στηρίζουν καθημερινά την Ελλάδα και την ευρωπαϊκή της πορεία με κόπο και ανιδιοτέλεια, όχι μόνο για να σταθεί και πάλι όρθια, αλλά και για να μεγαλουργήσει. Να ακουστούν αυτοί που δεν φοβούνται, αντίθετα επιδιώκουν την αξιολόγηση, που θέλουν ένα κοινωνικό κράτος που θα στέκεται στους πιο αδύνατους, δεν θα τα παίρνει όμως από τις επόμενες γενιές για να τα μοιράσει σε 45άρηδες συνταξιούχους. Αυτοί που θέλουν μόνο να τους αφήσει το κράτος να κάνουν τη δουλειά τους σωστά, μέσα σε ένα πλαίσιο ισονομίας και διαφάνειας που θα ισχύει για όλους, χωρίς να μπλέκεται στα πόδια τους με απίθανες ρυθμίσεις και εξυπηρετήσεις ημετέρων, όπως η πρόσφατη επαναφορά στην πράξη της συνδρομής στα επιμελητήρια από τη ΝΔ και τον κ. Γιακουμάτο – να χαιρόμαστε υφυπουργό Aνάπτυξης! Η συμμετοχή μου στις εκλογές είναι ένα ακόμα τουβλάκι σε αυτή την προσπάθεια, γιατί όπως ξέρεις είμαι στέλεχος της Δράσης και εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος κι επίσης αρθρογραφώ σε αυτή την κατεύθυνση.
Πώς βλέπεις τη συνεργασία της Δράσης με το Ποτάμι;
Χαίρομαι ιδιαίτερα. Η Δράση από την ίδρυσή της κάλεσε τους ανθρώπους που τοποθετούνται στο πολιτικό κέντρο, εντοπίζουν τα προβλήματα και προτείνουν συγκεκριμένες και εφαρμόσιμες λύσεις, να συνεργαστούν. Το Ποτάμι κάνει το ίδιο πράγμα αλλά με μεγαλύτερη απήχηση και η Δράση, όντας συνεπής, συνεργάζεται με τη συμμετοχή στελεχών της στα ψηφοδέλτια. Είναι σημαντικό που το Ποτάμι αγκάλιασε και το φιλελεύθερο κέντρο. Αποδεικνύει ότι η ενασχόλησή μας με την πολιτική δεν γίνεται για λόγους «κομματικού πατριωτισμού» αλλά από πραγματική επιθυμία να συμβάλουμε στο να αλλάξει η χώρα.
Πώς σχολιάζεις την κατάσταση στο χώρο του κέντρου;
Ασφυκτική, ιδιαίτερα στην κεντροαριστερά, αν και τα μικρά φιλελεύθερα κόμματα δεν πάνε πίσω. Και υπό πίεση, κάτω από το δίλημμα που προσπαθούν να επιβάλουν οι δύο μεγάλοι. Ελπίζω πάντως ότι το Ποτάμι θα στηριχτεί με την ψήφο όσων κεντρώων ψηφοφόρων βλέπουν σε αυτό μία σοβαρή πρόταση και ανθρώπους που δεν αναζητούν κομματικά και κρατικά οφίτσια αλλά έχουν ειλικρινή διάθεση προσφοράς.
Πολλοί λένε ότι έχει καταργηθεί η διάκριση αριστεράς και δεξιάς, συμφωνείς;
Αρκετά κόμματα σήμερα διαπιστώνουν τα προβλήματα της χώρας – την κακή δημόσια διοίκηση, τη φοροδιαφυγή, το αλλοπρόσαλλο φορολογικό, την αργή δικαιοσύνη... Αλλά για να τα λύσουν, αριστερά και δεξιά, προτείνουν ένα ιδιοτελές κρατικοδίαιτο μοντέλο πελατειακής οικονομίας και κοινωνίας με τους ίδιους πίσω από το γκισέ στο οποίο υποχρεωτικά προσέρχονται οι πελάτες. Εκεί, λοιπόν, ταυτίζονται. Ωστόσο, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και έχουν διαφορετικό ιδεολογικό πρόσημο. Για παράδειγμα, το πρόβλημα του υπερβάλλοντος προσωπικού στο Δημόσιο –για όσους θεωρούν ότι αυτό είναι πρόβλημα– μπορείς να το λύσεις είτε με αθρόες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, όπως έκανε η συγκυβέρνηση, είτε με ένα σοβαρό πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου και διαθεσιμότητας, σε μία οικονομία που επιτρέπει στον ιδιωτικό τομέα να δημιουργεί θέσεις εργασίας, όπως είχαμε προτείνει το 2012. Το πρόβλημα των αυξημένων τιμών σε κάποια αγαθά και υπηρεσίες μπορείς να το λύσεις είτε ορίζοντας διοικητικά τις τιμές, όπως κάνουν στη Βενεζουέλα και έχουν πλέον τεράστιες ελλείψεις, είτε αυξάνοντας τον ανταγωνισμό, μειώνοντας τα διοικητικά κόστη και διευκολύνοντας της είσοδο νέων παικτών στην αγορά, όπως κάνουν τα ανεπτυγμένα δυτικοευρωπαϊκά κράτη.
Εσύ είσαι φιλελεύθερη. Με δυο λόγια, τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι θέλω ένα κράτος που θα ορίζει κανόνες που θα είναι αρκετά γενικοί ώστε να μην εξυπηρετείται κανένα ειδικό συμφέρον, και που θα ισχύουν για όλους με τρόπο που προστατεύεται το πραγματικό δημόσιο συμφέρον. Σημαίνει ότι θέλω με τους φόρους που πληρώνω να έχουμε αξιοπρεπείς δημόσιες υποδομές και υπηρεσίες παιδείας, υγείας, ασφάλειας, δικαιοσύνης, καθώς και να προστατεύονται οι πιο αδύναμοι της κοινωνίας, όπως οι ηλικιωμένοι, ακόμα και αυτοί που δεν έχουν εισφέρει στα ασφαλιστικά ταμεία όπως πολλές μεγάλες γυναίκες. Σημαίνει ότι σέβομαι τα ατομικά δικαιώματα όλων χωρίς εξαιρέσεις λόγω χρώματος, θρησκείας ή σεξουαλικού προσανατολισμού και ότι θέλω το διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους. Σημαίνει ότι ενθαρρύνω την ιδιωτική πρωτοβουλία μέσα στο καθορισμένο πλαίσιο κανόνων και αποστρέφομαι τα μονοπώλια, συμπεριλαμβανομένων των κρατικών, όπως για παράδειγμα στην ανώτατη παιδεία.
Ένα τέτοιο κράτος, αναγκαστικά θα είναι μικρότερο και θα μας κοστίζει λιγότερο σε φόρους. Θα είναι επίσης καλύτερο και αποτελεσματικότερο για όλους τους πολίτες. Όπως καταλαβαίνεις, αντίθετα με ό,τι συνήθως λέγεται στο δημόσιο διάλογο, η πελατειακή και φορομπηχτική πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα απέχει πολύ από το φιλελευθερισμό.
Ποια είναι τα πιθανότερα μετεκλογικά σενάρια;
Ας μη βιαζόμαστε. Εγώ μεγάλωσα σε μία περίοδο ισχυρότατου δικομματισμού, να όμως που φτάσαμε να έχουμε συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, που ήταν κάτι σαν θανάσιμοι εχθροί! Μεθαύριο μπορεί να προκύψει συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Ελπίζω και προσπαθώ ώστε το Ποτάμι να είναι τρίτη δύναμη και επομένως ρυθμιστής.
Και ποιο είναι το ευκταίο για σένα;
Να γίνει η Ελλάδα καλύτερη χώρα για να ζεις, να επιχειρείς και να εργάζεσαι. Αυτό προϋποθέτει μία κυβέρνηση που δεν θα θέσει σε κίνδυνο τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, που θα προχωρήσει θαρραλέα στην αναδιοργάνωση του Δημοσίου και που παράλληλα θα δώσει βάρος στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα. Γιατί σήμερα η ανεργία είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και μόνο με την ανάπτυξη ανταγωνιστικού ιδιωτικού τομέα μπορεί να λυθεί. Χρειαζόμαστε πολλές καινούργιες και διεθνώς ανταγωνιστικές επιχειρήσεις σε όλους τους κλάδους της οικονομίας, που θα προσφέρουν θέσεις εργασίας και θα δημιουργήσουν νέο πλούτο. Είναι μονόδρομος.
Είσαι μια νέα εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, μάνα και εκπρόσωπος Τύπου της Δράσης. Πώς και πόσο συμβατή είναι η πολιτική σου δραστηριότητα με τις άλλες πλευρές της ζωή σου;
Να και μία ερώτηση που πιθανόν δεν θα έθετες σε έναν άνδρα υποψήφιο, σωστά; Ισχύει ότι η ζωή είναι επιλογές. Πιστεύω λοιπόν ότι, από τη στιγμή που αποφασίζουμε να κάνουμε οικογένεια, η προσωπική μας διάθεση και επιθυμία, αυτό που στα αγγλικά λένε drive, αλλά και σε μεγάλο βαθμό η επιλογή του ανθρώπου που θα έχουμε δίπλα μας, καθορίζουν το αν θα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε όσα έχουμε στο μυαλό μας σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Ο άνθρωπός μας μπορεί να προσφέρει όχι μόνο στήριξη, αλλά και κίνητρο και ενθάρρυνση. Έχω επιλέξει να ασχοληθώ με την πολιτική και ο άντρας μου με στηρίζει, όπως κι εγώ προσπαθώ να τον στηρίζω στα δικά του ενδιαφέροντα και επιδιώξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου