Γύρισα στο σπίτι στις 9 το βράδυ, περιμένοντας ότι η κόρη μου θα κοιμάται ήδη. Το αγαπημένο ζιζάνιο όμως το είχε πάρει ο ύπνος αργά το απόγευμα, ήταν ξεκούραστο και με περίμενε.
Πού ήσουνα"; με ρώτησε. "Γιατί άργησες πάλι μαμά";
Είναι η πρώτη φορά που είμαι υποψήφια σε εκλογές και η κόρη μου, που πλησιάζει τα πέντε, είναι αρκετά μεγάλη ώστε να καταλαβαίνει ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει, κάτι έχει αλλάξει στην καθημερινότητα της μαμάς.
Αγάπη μου, ήμουνα σε μία προεκλογική συνάντηση. Έχουμε εκλογές σε λίγες ημέρες.
"Τι είναι εκλογές;"
Τα παιδικά παραμύθια έχουν βασιλιάδες και βασίλισσες, έχουν πριγκίπισσες και πρίγκιπες, έχουν κακές μάγισσες, ζώα που μιλάνε και πτωχές πλην τίμιες Σταχτοπούτες, δεν έχουν όμως ποτέ κοινοβούλια, πρωθυπουργούς, υπουργούς, κόμματα. Ποτέ η κόρη ενός πρωθυπουργού δεν ερωτεύεται τον βουλευτή του αντίπαλου κόμματος τον οποίο έχει μεταμορφώσει σε βατράχι η φθονερή διευθύντρια ενός πανίσχυρου οργανισμού που κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο.
Στην Ελλάδα αγάπη μου δεν έχουμε βασιλιά όπως στα παραμύθια, έχουμε δημοκρατία, που σημαίνει ότι διαλέγουμε μόνοι μας ποιοι άνθρωποι θα μας κυβερνήσουν. Ποιοι δηλαδή θα αποφασίζουν για το πώς θα γίνονται κάποια πράγματα που έχουν σχέση με την καθημερινή ζωή όλων μας.
Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια άποψη, γι αυτό αυτοί που συμφωνούν στα περισσότερα μαζεύονται όλοι μαζί και φτιάχνουν μία ομάδα που τη λένε «κόμμα» και προσπαθούν να πείσουν κι άλλους ανθρώπους ώστε να γίνουν περισσότεροι – αυτή η προσπάθεια λέγεται «πολιτική». Ένα τέτοιο κόμμα είναι η Δράση, όπου ακούς ότι πηγαίνω μερικές φορές.
Για να σου δώσω να καταλάβεις, εγώ πιστεύω ότι είναι δίκαιο αυτός που προσπαθεί περισσότερο να επιβραβεύεται, αλλά και να βοηθάμε όσους πραγματικά δεν τα καταφέρνουν μόνοι τους, άλλοι πιστεύουν ότι είναι πιο σωστό, ας πούμε, να μην παίρνει σφραγίδα όποιος από εσάς στο σχολείο έκανε καλύτερα αυτό που ζήτησε η δασκάλα, αλλά να παίρνετε όλοι σφραγίδα στο τέλος της ημέρας. Μερικοί θέλουν οι φίλοι τους να περνάνε καλύτερα από αυτούς που δεν είναι φίλοι τους, εγώ νομίζω ότι είναι καλύτερα οι ίδιοι κανόνες να ισχύουν για όλους, όπως όταν στο σχολείο η Ελένη δεν τρώει περισσότερο γλυκό από εσένα επειδή εκείνη είναι η κόρη της δασκάλας. Μερικοί θέλουν να αποφασίζουν εκείνοι για πολλά πράγματα που αφορούν την προσωπική μας ζωή, εγώ πιστεύω ότι είναι καλύτερα να μπορούμε να αποφασίζουμε μόνοι μας. Για παράδειγμα, θέλουν να απαγορεύουν σε εμάς τους μεγάλους να δουλεύουμε την Κυριακή αν θέλουμε, όπως για παράδειγμα δούλευε η κυρία που σου έδωσε το ποπ κορν στο σινεμά. Σαν να σου λέγαμε εμείς ότι μπορείς να ζωγραφίζεις μόνο κάθε απόγευμα μετά το φρούτο.
"Δεν είναι δίκαιο!"
Το ξέρω αγάπη μου, είναι καλύτερα να μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, αρκεί να έχουμε κάποιους βασικούς κανόνες που έχουμε αποφασίσει όλοι μαζί. Όπως εμείς έχουμε κανόνες στο σπίτι, ότι για παράδειγμα δεν ανεβαίνουμε στον καναπέ με τα παπούτσια και δεν ζωγραφίζουμε στους τοίχους. Στην οικογένειά μας περνάμε καλύτερα όταν σεβόμαστε τους κανόνες που έχουμε συμφωνήσει, έτσι και όλοι οι άνθρωποι περνάνε καλύτερα όταν σέβονται τους κανόνες που έχουμε συμφωνήσει όλοι μαζί. Στο σπίτι αποφασίζουμε συνήθως ο μπαμπάς κι εγώ, επειδή όμως όταν είμαστε πάρα πολλοί όπως σε όλη την Ελλάδα δεν μπορούμε να συζητήσουμε όλοι μαζί, στις εκλογές διαλέγουμε τους ανθρώπους που πιστεύουμε ότι μπορούν να συζητήσουν και να αποφασίσουν καλύτερα για όλους μας για κάποιο διάστημα – και αυτό λέγεται δημοκρατία. Αυτό είναι πολύ καλό, γιατί σε πολλές χώρες οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιλέξουν τους ανθρώπους που αποφασίζουν για αυτούς και μάλιστα σε κάποιες χώρες οι γυναίκες ειδικά δεν μπορούν να αποφασίσουν για τίποτα που αφορά τη ζωή τους, ούτε καν ποιον θα παντρευτούν.
"Εγώ θα παντρευτώ την Αλεξάνδρα!"
Ναι αγάπη μου, ελπίζω όταν μεγαλώσεις να μπορείς να παντρευτείς όποιον άνθρωπο θέλεις!
Σε δύο εβδομάδες θα διαλέξουμε λοιπόν τους ανθρώπους που για λίγα χρόνια θα αποφασίζουν για αρκετά από τα πράγματα που μας αφορούν όλους, και εγώ αυτές τις ημέρες προσπαθώ να πείσω όσο περισσότερους ανθρώπους μπορώ να με εμπιστευθούν ότι θα το κάνω δίκαια και σωστά. Αυτή η διαδικασία λέγεται «εκλογές». Μέχρι τότε, θα λείπω περισσότερο από το σπίτι και θα είναι περισσότερο μαζί σου μόνος του ο μπαμπάς. Ξέρεις, έχεις πολύ καλό μπαμπά, γιατί μερικοί μπαμπάδες δεν θέλουν να είναι μόνοι τους με τα παιδιά τους στο σπίτι, επειδή νομίζουν ότι αυτή είναι δουλειά για τις μαμάδες. Όμως εσύ ξέρεις ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να τα καταφέρουν όλα αν προσπαθήσουν αρκετά.
Όπως ο Γκρου.
Protagon, 12/1/2015
Πού ήσουνα"; με ρώτησε. "Γιατί άργησες πάλι μαμά";
Είναι η πρώτη φορά που είμαι υποψήφια σε εκλογές και η κόρη μου, που πλησιάζει τα πέντε, είναι αρκετά μεγάλη ώστε να καταλαβαίνει ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει, κάτι έχει αλλάξει στην καθημερινότητα της μαμάς.
Αγάπη μου, ήμουνα σε μία προεκλογική συνάντηση. Έχουμε εκλογές σε λίγες ημέρες.
 |
| Τρεις γενιές: η γιαγιά Βερόνικα, εγώ, και το ζιζάνιο |
"Τι είναι εκλογές;"
Τα παιδικά παραμύθια έχουν βασιλιάδες και βασίλισσες, έχουν πριγκίπισσες και πρίγκιπες, έχουν κακές μάγισσες, ζώα που μιλάνε και πτωχές πλην τίμιες Σταχτοπούτες, δεν έχουν όμως ποτέ κοινοβούλια, πρωθυπουργούς, υπουργούς, κόμματα. Ποτέ η κόρη ενός πρωθυπουργού δεν ερωτεύεται τον βουλευτή του αντίπαλου κόμματος τον οποίο έχει μεταμορφώσει σε βατράχι η φθονερή διευθύντρια ενός πανίσχυρου οργανισμού που κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο.
Στην Ελλάδα αγάπη μου δεν έχουμε βασιλιά όπως στα παραμύθια, έχουμε δημοκρατία, που σημαίνει ότι διαλέγουμε μόνοι μας ποιοι άνθρωποι θα μας κυβερνήσουν. Ποιοι δηλαδή θα αποφασίζουν για το πώς θα γίνονται κάποια πράγματα που έχουν σχέση με την καθημερινή ζωή όλων μας.
Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια άποψη, γι αυτό αυτοί που συμφωνούν στα περισσότερα μαζεύονται όλοι μαζί και φτιάχνουν μία ομάδα που τη λένε «κόμμα» και προσπαθούν να πείσουν κι άλλους ανθρώπους ώστε να γίνουν περισσότεροι – αυτή η προσπάθεια λέγεται «πολιτική». Ένα τέτοιο κόμμα είναι η Δράση, όπου ακούς ότι πηγαίνω μερικές φορές.
Για να σου δώσω να καταλάβεις, εγώ πιστεύω ότι είναι δίκαιο αυτός που προσπαθεί περισσότερο να επιβραβεύεται, αλλά και να βοηθάμε όσους πραγματικά δεν τα καταφέρνουν μόνοι τους, άλλοι πιστεύουν ότι είναι πιο σωστό, ας πούμε, να μην παίρνει σφραγίδα όποιος από εσάς στο σχολείο έκανε καλύτερα αυτό που ζήτησε η δασκάλα, αλλά να παίρνετε όλοι σφραγίδα στο τέλος της ημέρας. Μερικοί θέλουν οι φίλοι τους να περνάνε καλύτερα από αυτούς που δεν είναι φίλοι τους, εγώ νομίζω ότι είναι καλύτερα οι ίδιοι κανόνες να ισχύουν για όλους, όπως όταν στο σχολείο η Ελένη δεν τρώει περισσότερο γλυκό από εσένα επειδή εκείνη είναι η κόρη της δασκάλας. Μερικοί θέλουν να αποφασίζουν εκείνοι για πολλά πράγματα που αφορούν την προσωπική μας ζωή, εγώ πιστεύω ότι είναι καλύτερα να μπορούμε να αποφασίζουμε μόνοι μας. Για παράδειγμα, θέλουν να απαγορεύουν σε εμάς τους μεγάλους να δουλεύουμε την Κυριακή αν θέλουμε, όπως για παράδειγμα δούλευε η κυρία που σου έδωσε το ποπ κορν στο σινεμά. Σαν να σου λέγαμε εμείς ότι μπορείς να ζωγραφίζεις μόνο κάθε απόγευμα μετά το φρούτο.
"Δεν είναι δίκαιο!"
Το ξέρω αγάπη μου, είναι καλύτερα να μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, αρκεί να έχουμε κάποιους βασικούς κανόνες που έχουμε αποφασίσει όλοι μαζί. Όπως εμείς έχουμε κανόνες στο σπίτι, ότι για παράδειγμα δεν ανεβαίνουμε στον καναπέ με τα παπούτσια και δεν ζωγραφίζουμε στους τοίχους. Στην οικογένειά μας περνάμε καλύτερα όταν σεβόμαστε τους κανόνες που έχουμε συμφωνήσει, έτσι και όλοι οι άνθρωποι περνάνε καλύτερα όταν σέβονται τους κανόνες που έχουμε συμφωνήσει όλοι μαζί. Στο σπίτι αποφασίζουμε συνήθως ο μπαμπάς κι εγώ, επειδή όμως όταν είμαστε πάρα πολλοί όπως σε όλη την Ελλάδα δεν μπορούμε να συζητήσουμε όλοι μαζί, στις εκλογές διαλέγουμε τους ανθρώπους που πιστεύουμε ότι μπορούν να συζητήσουν και να αποφασίσουν καλύτερα για όλους μας για κάποιο διάστημα – και αυτό λέγεται δημοκρατία. Αυτό είναι πολύ καλό, γιατί σε πολλές χώρες οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιλέξουν τους ανθρώπους που αποφασίζουν για αυτούς και μάλιστα σε κάποιες χώρες οι γυναίκες ειδικά δεν μπορούν να αποφασίσουν για τίποτα που αφορά τη ζωή τους, ούτε καν ποιον θα παντρευτούν.
"Εγώ θα παντρευτώ την Αλεξάνδρα!"
Ναι αγάπη μου, ελπίζω όταν μεγαλώσεις να μπορείς να παντρευτείς όποιον άνθρωπο θέλεις!
Σε δύο εβδομάδες θα διαλέξουμε λοιπόν τους ανθρώπους που για λίγα χρόνια θα αποφασίζουν για αρκετά από τα πράγματα που μας αφορούν όλους, και εγώ αυτές τις ημέρες προσπαθώ να πείσω όσο περισσότερους ανθρώπους μπορώ να με εμπιστευθούν ότι θα το κάνω δίκαια και σωστά. Αυτή η διαδικασία λέγεται «εκλογές». Μέχρι τότε, θα λείπω περισσότερο από το σπίτι και θα είναι περισσότερο μαζί σου μόνος του ο μπαμπάς. Ξέρεις, έχεις πολύ καλό μπαμπά, γιατί μερικοί μπαμπάδες δεν θέλουν να είναι μόνοι τους με τα παιδιά τους στο σπίτι, επειδή νομίζουν ότι αυτή είναι δουλειά για τις μαμάδες. Όμως εσύ ξέρεις ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να τα καταφέρουν όλα αν προσπαθήσουν αρκετά.
Όπως ο Γκρου.
Protagon, 12/1/2015
Από τα πλέον υπέροχα κείμενα που διάβασα ποτέ μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή